Geçmişi düşündüğümüz zaman pişmanlık ve utanç duyguları hissedebiliriz. Geleceği düşündüğümüzde arzu ya da korku duyguları ortaya çıkabilir. Fakat tüm bu duyguları şimdiki anın içinde yaşarız. Çoğu zaman bu kaygı ve endişe verici durumlar, içinde bulunduğumuz zamana olumlu bir katkıda bulunmaz. Bu duygularla nasıl baş edebileceğimizi öğrenmemiz gerek. Farkında olmamız gereken asıl mevzu, hem geçmişin hem de geleceğin şimdide olduğu ve eğer şimdiyi ele geçirebilirsek, geçmişi ve geleceği de dönüştürebiliriz.
Peki geçmişi nasıl dönüştürürüz ? Önceki günlerde belki bir kişiye yıkıcı ya da zararlı bir şey söyledik ve şimdi bundan pişmanlık duyuyoruz. Pişmanlık 'kararsız bir histir' yani yapıcı olabileceği gibi yıkıcı da olabilir. Dolayısıyla söylediğimiz ya da yaptığımız şeyin zarar verdiğini bildiğimiz zaman aynı hatayı tekrar yapmamak adına pişmanlık hissine kapılabiliriz. Bu durumda 'pişmanlığın' aslında bize farkındalık açısından sağlıklı bir etkisi olmuştur. Öte yandan eğer bu pişmanlık duygusu başka bir şeye konsantre olmamızı olanaksız kılarak, yaşantımızdaki huzuru ve neşeyi alarak bizi tedirgin etmeyi sürdürüyorsa, artık bu pişmanlık duygusunun üzerimizde yıkıcı bir etkisi vardır.
Pişmanlık sağlıksız hale geldiği zaman, önce bunun nedeninin bizim yaptığımız veya söylediğimiz bir şey mi, yada harekete geçmemiz gerektiği halde susup izlediğimiz bir durum mu ayrımına varmamız gerek. Eğer bu durum yıkıcı bir şeyin söylemine bağlıysa bunu ^eylem hatası^ olarak adlandırabiliriz .Eyleme geçmememiz gereken durumlarda da yardımımızı esirgememiz ^ihmal hatası^ olabilir. Sonuç olaraktan söylenmemesi gerekenler söylenir yapılması gerekenler yapılmaz ve bu bizde pişmanlık mevcudiyeti oluşturarak ileriki günlerde depresif bir hal almamıza sebep olur.
O zaman bugünden içi geçmişe baktığımızda görürüz ki dikkatsizliğimiz oradaydı ve bunun sonuçları bugün hala mevcut. Acımız , utancımız ve pişmanlığımız da bu sonucun önemli parçaları. Bunları bilerek ve acının farkında olarak şimdi onu derinlemesine gözlemler ve ele geçirebilirsek , onu dönüştürebiliriz. Bunu olanı dikkate alma, azim, gözlem ,doğru edimler ve konuşma aracılığı ile yaparız. Bunların hepsi şimdiki anda vuku bulur. Ve şimdiyi bu şekilde dönüştürdüğümüz zaman , geçmişi dönüştürür aynı zaman da geleceği de kurarız.
Ayrıca dikkatimizi şimdide tutabilmekte önemli bir husus. Biz gerçekten o anın içinde olmadığımız ve hoş olmayan bir durumla karşılaştığımız zaman, zihnimiz arzu , öfke vb. duygu durumları ile kabarır. Dolayısıyla yanlış eylemde ve söylemlerde bulunuruz. Ve aslında diyebiliriz ki tüm pişmanlıklar ^zihnin yanlış değerlendirme veya farkındalıkta olmayan düşünce durumları yüzünden ortaya çıkar.^ Tam da bu yüzden zihnimizi farkındalıkla ve olumlu yönde dönüştürebilirsek o zaman tavrımız da dönüşüme uğrayacaktır.
Ayrıca geçmişteki durumlardan dolayı acının zaten var olmuş olduğunu söylüyorsak, geçmişin şimdiki zaman haline geldiğini görmüyoruzdur. Zaten ıstıraba yol açıldı ve bu acının yarası ruhumuza dokundu, fakat geçmişte yaptıklarımız yüzünden acı çekip dövünmek yerine, şimdiyi ele geçirip onu dönüştürebilirsek ,gelecekte olacak oluşumları olumlu yönde etkileyebiliriz.
Kötü bir kuraklığın izleri ancak bereketli bir yağmurla silinebilir ve yağmur ancak şimdiki zamanda yağar...
Not: Thich Nhat Hanh'ın önemli fikirlerinden esinlenilmiştir.
Farkındalıkla Kalın
Sevgiler Açelya