Bu kadar emek sarf ettim umarım istediğim konuma gelirim... Ben ona bu derece düşünceli davranırken onun bana bu tavrı gerçekten hiç hoş değil... Bu cümleler ve benzerleri size de tanıdık geliyor mu ? Günlük hayatımızda içinde bulunduğumuz koşulları ve insanlarla ilişkilerimizi en çok etkileyen tavır hali ^beklentilerimiz^ .Peki bu beklenti halindeki tavrımızla işler umduğumuz gibi gitmediğinde nasıl bir hal alıyoruz ? Belki haksızlığa uğramış hissediyoruz ,belki biraz öfkeleniyoruz ...
Aslında beklenti bir zihin hali , emek sarf ettiğimiz ilişkilerimizde ve işlerimizde olumlu bir geri dönüş olarak beklentiye giriyoruz, bu çok doğal. Fakat ne kadar gerçekçi? Gerçekten hayatı, durumları, insanların tavırlarını kontrol edebilir miyiz? Kendi bakış açımız ve öznel yargılarımızla düzgün bir tavrı yada emeğin karşılığını hakkettiğimizi söyleyebiliriz. Misal ben iyi isem o da iyi olmalı. Ben bu iş için gereken her şeyi yapıyorsam tabi ki karşılığını görmeliyim gibi doğal yargılarımız var. Ama bu sadece kişisel bakış açılarımız . Ayrıca olaylar , koşullar ve insanlar da siyah ve beyazdan ibaret değil ve hayatı kontrol etmek gibi bir durumda söz konusu değil. Bundan dolayı bu yargılarımıza, bizim için olması gereken durumlara ne kadar çok bağlanırsak o kadar fazla beklentiye girmiş oluyoruz ki koşullar değiştiğinde de bir o kadar hayal kırıklığına uğruyoruz.
Peki beklenti halinin üstesinden nasıl geleceğiz ? Dürüst olmak gerekirse beklenti halinden tamamen sıyrılmak çok mantıklı bir söylem olmaz. Çünkü zihin sürekli bilmek ister, güven duymak karşılığını görmek... Ama bize yardımcı olabilecek bir tavır hali daha var ^esnek olabilmek ^. Eğer ki olayların oluşum süreçlerine karşı daha esnek bir tavır geliştirebilirsek , hayata biraz daha güven duyarak akışta kalabilirsek belki bu tutunma halinden biraz daha sıyrılmış oluruz. Bu süreci şöyle örneklendirebiliriz. Bir ağaç dikmek istiyoruz ve beş yıl sonra bu ağacın meyvelerini yemek gibi bir beklentimiz var. Toprağı havalandırdık ağacımızı diktik. Peki ama belki hava koşulları iyi gitmeyecek , biz ağacımızın başında değilken çocuklar dallarını kıracak ya da çok sağlam kök salamayacak. Ağacımız büyüyüp gelişse bile belki de o zamanın koşulları bizim için çok farklı işleyecek ve meyvelerinden yararlanamayacağız.
Tekrar soruyorum, olabilecek onca olasılık varken , kişisel olarak sıkı sıkıya bağlandığımız beklentilerimiz ne derece gerçekçi? Tabi ki ağaçları dikmekten vazgeçmeyelim ama bilelim ki onun serpilmesi için yağmur yağdıramayabiliriz . Biz en iyisi elimizden geleni yapalım ve anda kalarak varsayımlarımızı da bir kenara bırakalım , bakalım zaman durumları nasıl şekillendirecek, hem her şeyi kontrol edebilseydik hayatta sürprizlerle dolu olamazdı değil mi?
Farkındalıkla kalın
Sevgiler Açelya