Merhaba, öncelikle biliyorum ki bu yıl birçoğumuz için ders verici nitelikte geçiyor. Pandemi süreci, yangınlar , değişen dünya düzeni , sosyal ve ekonomik süreçler üzerimizde gergin bir etki bırakıyor. Peki ya bu sürece karşı bizim tutumumuz nasıl ?Sürekli bu durumdan şikayet mi ediyor yoksa olanı olduğu gibi kabul edip , yapıcı bir tutuma girebiliyor muyuz ?

Bazılarınızın ,nasıl yani her şeyi olduğu gibi kabul mü edeceğiz? Dediğini duyar gibiyim. Burada olanı kabul etmek bir pes etme hali değil aksine ;eğer olayı tam bir farkındalıkla görüp bu durumdan şikayet etmeden kabul edebilirsek o durum için gerçekten bir şeyler yapabilecek açık bir zihne yer verebilmek ile ilgili. Örneğin bir hasta düşünün ki hastalığını kabullenemiyor, ağrılarından sürekli şikayetçi ama çözüm yolu olarak ne tedavi sürecine dahil oluyor ne de bir çözüm yolu arıyor, böylelikle hastamız iyileşme sürecini uzatmış oluyor. Biz de çokça buna benzer yıkıcı bir tutum içine girebiliyoruz. Olmuş olan ve değiştiremeyeceğimiz olaylardan şikayet ediyor ve üstüne olabilecek olasılıklar üstüne bir de çevremizdeki kişileri negatif bir şekilde etkileyebiliyoruz. Neden eğer elimizden gelen bir şey varsa onu yapıp , sonra da olacak veya olmuş olanı o haliyle kabul edemiyoruz? Aslında bu birazda da insan zihninin işleyişiyle alakalı. Kendini korumak adına olabilecek olasılıklar üstüne yorumlar yapıp oluşum ve süreçler içinde endişe döngülerine girmek.

Ayrıca kişisel problemlerden ziyade dürüstçe şunu da kabul etmeliyiz ki toplumsal olarak bu yıl yaşadıklarımız ilk değildi son da olmayacak. İnsanlık tarihinden beri Dünya ne salgınlar, ne ekonomik krizler gördü... hepsi geçip gitti yerlerine yenileri geldi. Adeta senaryo aynı kaldı , durumların isimleri değişti. Bu süreçlerden geçen çoğu insan şikayet etti ama bazı zamanlar olayların gidişatında olumlu gelişmeler ve değişimler de vuku buldu ve tarihe baktığımızda görüyoruz ki bu olumlu değişimlere öncülük edenler şikayet etmeyi bir kenara bırakıp çözüm arayan ve bunu uygulayan gruplar olmuştur.

Peki bu gelişimlere katkısı olan insanların ortak özellikleri neydi ? olmuş olana saplanıp kalmadan daha iyi bir tutum geliştirmiş olmaları olabilir mi ? Olana bir bakıp , pekala sen artık buradasın , bakalım seni daha iyi bir şey haline çevirebilecek miyiz ? demiş olabilirler belki.

Bizde bu bakış açısını hem kişisel hem de toplumsal sorunlarımıza uyarlayabiliriz. Sorunlarımızı tamamıyle çözümleyemesek bile onları gelişimimize öncülük edecek yapıtaşları olarak kullanabilir ve bu durumun bize ne öğretmek istediği ile ilgili soruları kendimize sorabiliriz. Sanırım işin sırrı olaylara kapılmadan ve etiketlemeden biraz daha geniş bir perspektiften görebilmek ve içindeki bilgiyi anlayabilmek. Hem kim bilir yargılamadan bakabilirsek belki 2020'nin de bize anlatmak istediği çok şey olabilir.

Farkındalıkla kalın...

Sevgiler Açelya.